Jak zwiedzić Lecce nie rusząjąc się z domu

Lecce, miasto w Apulii, jest jednym z miejsc, które zupełnie mnie zachwyciły. Przyjechałam w porze sjesty, miasto było puste, szwendało się po nim kilkoro turystów, jakaś francuska rodzina z dziećmi, które na placu katedralnym walczyły na miecze świetlne. I choć z całego serca nie cierpiałam baroku, tam mi się pierwszy raz w życiu spodobał. 

Miasto jest zbudowane z miękkiego, miodowego kamienia i sprawia bardzo przyjazne i ciepłe wrażenie.

Jeśli ktoś chce się przenieść do Lecce, niech obejrzy "Mine vaganti. O miłości i makaronach" Ferzana Ozpetka. Całkiem dobrze widać w nim miasto, i co jakiś czas sobie go oglądam, żeby znaleźć się znów w tym pięknym miejscu. A tak poza tym, to świetny film, łączący piękne plenery z naprawdę dobrym kinem. Zaczyna się od tego, że Tommaso przyjeżdża z Rzymu, żeby powiedzieć swojej rodzinie, że jest gejem. Co dzieje się dalej, nie zdradzę - miejcie niespodziankę :)

Uwielbiam ten film nie tylko za Lecce, ale też za świetne, wyraziste postacie - moją ulubioną jest babcia - i za fantastyczne sceny jedzenia. I za to, że jest jednocześnie poważny i zabawny, z fantastycznymi, wyrazistymi postaciami, przede wszystkim jednak pozytywny - mimo wszystko.

Podsumowując:

Mine vaganti. O miłości i makaronach, 2010, reż. Ferzan Ozpetek

Występują: Riccardo Scamarcio, Alessandro Preziosi, Nicole Grimaudo, Ilaria Occhini, i inni.